Evan werkte acht jaar bij defensie als infanterist. Tijdens een traumacursus kwam hij in aanraking met de medische wereld. En dat leek hem wel wat. Hij besloot zich om te scholen. Binnen defensie volgde hij de opleiding verpleegkunde MBO 3 en 4. Evan besluit werk én privé meer te willen scheiden en verlaat defensie. Zijn doel heeft hij nu helder voor ogen: aan de slag als ambulanceverpleegkundige of in de traumahelikopter. Maar dat is niet het enige waar Evan zich mee bezighoudt. Hij is namelijk naast zijn werk nog steeds reservist bij defensie én doet binnenkort mee aan het militair wereldkampioenschap Rugby. Evan vertelt zijn verhaal.
Maar liefst acht jaar werkte ik bij defensie als infanterist. Oftewel een militair die te voet vecht. Uiteindelijk was ik korporaal. Toch merkte ik dat ik mijn toekomst anders voor me zag. Ik wilde groeien, maar wist nog niet hoe. Tijdens een traumacursus kwam ik in aanraking met de medische wereld. Ik houd ervan om veel verantwoordelijk te hebben én snel te handelen. Tijdens de cursus kwam ik erachter dat ik dit ook in de zorg zou vinden. Ik besloot me om te scholen tot MBO verpleegkundige.
Van infanterist tot verpleegkundige én reservist
Toen ik net klaar was met de interne opleiding hoorde ik via een vriendin over Lead Healthcare. Ze stak me aan met haar enthousiasme en ik besloot defensie te verlaten. Maar niet helemaal, want ik ben nog steeds reservist bij Defensie bij de eenheid waar ik werkte. Toen ik ontslag nam deden ze me dat aanbod. Het houdt in dat defensie mij kan aanvragen voor een oefening of uitzending. Bijvoorbeeld als leidinggevende korporaal of als ‘vijand’ tijdens een oefening.
Lead Healthcare vond het gelukkig geen probleem dat ik dit graag wilde doen naast mijn ‘burgerwerk’ zoals wij dat noemen. Ze zijn heel meewerkend en flexibel. Nog één van de redenen waarom ik defensie niet helemaal wilde verlaten is sport. Want niet alleen in de zorg lever ik topsport. Ik rugby mijn hele leven al op hoog niveau. In augustus ga ik vier weken naar Frankrijk voor het militair wereldkampioenschap rugby. Nu ik bij Lead Healthcare werk merk ik dat mijn werk/privébalans veel gezonder is. Ik kan het nu echt gescheiden houden en ervaar het beste van twee werelden.
Een nieuw doel
Tijdens de traumacursus ontdekte ik dat traumazorg echt bij mij past. Ik houd van veel eigen verantwoordelijk, snel handelen en klinisch redeneren. Ik vertrouw altijd op mijn eigen kunnen. Iemand die de hele dag over je schouder meekijkt is niks voor mij. Mijn uiteindelijke doel is om ambulanceverpleegkundige te worden of om op de traumahelikopter te werken.
Om die droom te verwezenlijken heb ik wel de nodige ervaring nodig. Daarom doe ik nu eerst één jaar ervaring op, om vervolgens met Lead Healthcare mijn pad verder uit te stippelen. Momenteel werk ik bij het Hagaziekenhuis in Den Haag waar ik voor de apotheek de prikservice thuis verzorg. De zelfstandigheid, de verantwoordelijkheid voor de patiënt en het feit dat je op niemand kan terugvallen past bij me. Patiënten omschrijven me als empatisch, sociaal en zelfverzekerd. Mij hoor je niet zeggen: “ik denk dat het misschien niet gaat lukken mevrouw.”
Echt passend werk
Via via kwam ik dus bij Lead Healthcare terecht. En daar heb ik geen moment spijt van gehad. Ze zijn heel flexibel en dat heb ik nodig. Zo kan ik de zorg ook combineren met mijn andere passie rugby. Vanwege trainingen wil ik twee avonden per week niet werken en dat is gelukkig geen probleem.
Ze maken alles echt passend voor mij. Los van mijn werktijden en werk als reservist kijken ze ook naar de ervaring die ik nodig heb om mijn droom te verwezenlijken. Bij Lead Healthcare zit ik op mijn plek. Ze stimuleren mijn dromen én helpen om ze waar te maken.
